82f5.5MLNC2018

Ν: afta ine tesera, afta ine etsi, afta ine pede, afta ine pede k’e afta ine efta.

M: Ναι! Τι είναι αυτά;

Ν: paγotaaaa …kunel’aaa eee axlaðjaaaa x’ines

Μ: Χήνες.

Ν: e: karavak’a eeem

Μ: Αυτά τι είναι;

Ν:

Μ: Τι είναι αυτά;

Ν: majo?

Μ: Πού το βάζουμε το μαγιό;

Ν:

Μ: Αυτό είναι μαγιό;

Ν: ne

Μ: Ααα ναι, άντε για αγοράκια είναι αυτό.

Ν: k’ eðo

Μ: Εδώ τι κάνατε;

Ν: eðo ex’i ariθmus pali

Μ: Ναι.

Ν: k’e prepi mna kanume:: afta teto pera

Μ: Όσα γράφει εδώ ο αριθμός;

Ν: ne 

Μ: Πόσα έκανες εδώ;

Ν: tesera

Μ: Εδώ;

Ν: pede

Μ: Εδώ;

Ν: tria

Μ: Εδώ;

Ν: efta

Μ: Εδώ;

Ν: etsi

Μ: Και εδώ;

Ν: ðio

Μ: Εδώ έχεις τρία. Α το έσβησες αυτό. Ωραία.

Ν: eγo θa ta kano

Μ: Έλα… Αυτό; Αυτό τι είναι;

Ν: eðo

Μ: Ναι…

Ν: γrapsame k’iknos k’ eðo xromatisame il’o k’ eðo afta

Μ: Εδώ τι έγραψες;

Ν: katerina::

Μ: Κατερίνα; Το όνομά σου; Μπράβο… Αυτό;

Ν: afto ine… emis sx’eðiasame to psari. to ena os to ðeka

Μ: Ναι…

Ν: k’e xromatisame to ps:a:ri

Μ: Ναι..

Ν: afto kaname

Μ: Ναι..

Ν: k’e apo piso.. na su po ti kaname. metrame afta pu ine eðo mesa, osi afta

Μ: Ναι..

Ν: k’e afta ta varkak’a ine ðio

Μ: Ναι. Και έγραψες το δύο.

Ν: i asteries ine tris

Μ: Στη φωτογραφία.

Ν: ne

Μ: Και έγραψες το…;

Ν: tria

Μ: Οι μπάλες;

Ν: i bales ine… eeem mia, tris 

Μ: Τρεις.

Ν: e:m afta eðo..

Μ: Τι είναι αυτά;

Ν: eem ðen tsero

M: Τι είναι αυτά βρε;

Ν: kuvaðak’a

Μ: Κουβαδάκια.

Ν: k’e ta kuvaðak’a ine ði::o:

Μ: Ναι.. Αυτά τι είναι;

Ν: psaar k’e ta psaaar

Μ: Ναι και τι ψάρι είναι αυτό;

Ν: ðen tsero fanela

Μ: Δεν είναι φάλαινα είναι..

Ν:

Μ: Δελφίνι.

Ν: k’e ta ðelfin’a ine tria, i anθropi ine teseris

Μ: Ναι.. Ωραία. Αυτές τις εργασίες σας τις έδινε η κυρία Ιωάννα;

Ν: ooox’i

Μ: Ποια κυρία;

Ν: k’e i k’iria ioana

Μ: Ναι…

Ν: k’e i k’iria me tin k’iria ðimitra

Μ: Σε όλα τα παιδάκια;

Ν: ne

Μ: Μπράβο… Αυτό;

Ν: afto:?

Μ: Ναι…Τι είναι αυτά εδώ;

Ν: aftaaa?

Μ: Ναι.

Ν: ine.. kanume:

Μ: Ναι

Ν: posa lei o ariθmos

Μ: Τι είναι όμως αυτά εδώ πέρα;

Ν: bal’a

Μ: Είναι κομπολόι… Τα κομπολόγια γράφει εδώ.

Ν: ti γrafi eðο?

Μ: Ο Βαγγέλης φτιάχνει κομπολόγια. Βάζει στα καπέλα τόσες χάντρες όσες του λέει ο αριθμός. Θες να τον βοηθήσεις;

Ν: ne eðo ex’i pede

Μ: Και εσύ έκανες πέντε χάντρες.

Ν: ne::

Μ: Εδώ;

Ν: efta

Μ: Ναι.

Ν: oxtooo

Μ: Ναι.

Ν: etsi, ðeka

Μ: Ωραία.

Ν: k’e apo piso

Μ: Από πίσω;

Ν: opaaa

Μ: Βάλ’ τες στη θέση τους… Ναι από πίσω;

Ν: apo eðo?

Μ: Ναι.

Ν: metrame posa ineee k’e k’iklonume to sosto ariθmo

Μ: Αυτά τι είναι εδώ;

Ν: afta?

Μ: Ναι.

Ν: ine.. ðen tsero

Μ: Τι είναι αυτά βρε τι είναι αυτά;

Ν: ðen tsero

Μ: Δέκα..

Ν: pelarji

Μ: Δεν είναι πελαργοί, είναι…

Ν: pul’a

Μ: Πουλιά. Eδώ;

Ν: en’a petaluðes

Μ: Εδώ;

Ν: oktooo… ti ine afta tora?

Μ: Τι ζώα είναι αυτά;

Ν: ajelaðes?

Μ: Όχι, έχουν προβοσκίδα. Τι είναι;

Ν: elefades?

Μ: Ελέφαντες. Εδώ;

Ν: e:m ðeka dumates

Μ: Εδώ;

Ν: etsi psarja

Μ: Και εδώ;

Ν: epta luluðjaaa

Μ: Ωραία.

Ν: taraaan ((δείχνει μια ζωγραφιά στη μαμά))

M: Αυτό τι λέει;

Ν: ðen tsero ðjavase esi

Μ: Εγώ να το διαβάζω;

Ν: ne

Μ: Έχει ποίημα εδώ.

Ν: ja pes to

Μ: Τα ψαράκια.. εδώ τι έγραψες;

Ν:

Μ: Να το πούμε μαζί; Τα ψαράκια στα νερά..

Ν:

Μ: Α θυμάσαι να πεις το ποίημα;

Ν: px’o pima?

Μ: Αυτό το ποίημα που είπες στην 25^η Μαρτίου;

Ν: ne

Μ: Το θυμάσαι να το πεις;

Ν: ne

Μ: Για πες το.

Ν: oi ðe θelo

Μ: Πες το.

Ν: ðe θelo

Μ: Το άλλο από τα Χριστούγεννα που το θυμάσαι;

Ν: ðen tsero

Μ: Γιατί αφού το είπες χτες. Δεν το θυμάσαι;

Ν: ðe θelo

Μ: Εντάξει, έλα, εδώ λέει χρωμάτισε κόκκινα τα ψαράκια που πάνε προς τα πάνω και  κίτρινα τα ψαράκια που πάνε προς τα κάτω. Ναι; Το έκανες σωστά ε;

Ν: ne

Μ: Η άλλη;

Ν: aftin?

M: Ναι.

Ν: aftin, afta ine pede papx’es k’ eðo eγrapsa to pede, eðo ine tria laγuðak’a me tria avγa k’ eγrapsa to tria

Μ: Ναι.

Ν: eðo ine etsi melisules k’ eγrapsa to etsi

Μ: Ναι.

Ν: eðo ine pede saligarjaaa… k’ eγrapsa to pede

Μ: Δεν είναι σαλιγκάρια.

Ν: ti ine?

Μ: Κάμπιες.

Ν: kabjes?

Μ: Ναι. Αυτό;

Ν: afta ta zoa ine pu peftun… mmm ðen tsero

Μ: Εδώ γράφει τα έντομα.

Ν: ta edoma?

Μ: Βάψτε μόνο τα έντομα.

Ν: k’e px’a ine edoma?

Μ: Αυτά που έβαψες. Αυτό τι είναι;

Ν: eem x’elona?

Μ: Δεν είναι χελώνα, η χελώνα δεν είναι έντομο. Αυτό είναι…

Ν: eee kabja?

Μ: Όχι είναι πασχαλίτσα.

Ν: pasxalitsa?
Μ: Αυτό;

Ν: mirmig’i?

Μ: Μυρμήγκι. Αυτό;

Ν: petaluða?

Μ: Αυτό;

Ν: mm ðen tsero

Μ: Kουνούπι. Αυτό;

Ν: kunupi? ðen tsero dzidzikas

Μ: Τζίτζικας. Αυτό;

Ν: ðen tsero

Μ: Αυτό είναι μύγα.

Ν: miγa?

Μ: Και αυτό;

Ν: ðen tsero

Μ: Και αυτό μύγα. Αυτό;

Ν: araxni

Μ: Αράχνη. Άρα ζωγράφισες μόνο τα έντομα.

Ν: iii ((ξαφνιάστηκε)) milo

Μ: Έλα αυτό; Αυτό τι είναι;

Ν: mono na na xromatisume karnavali

Μ: Καρναβάλι. Α να χρωματίσετε όποια μάσκα γράφει πάνω καρναβάλι.

N: ne

Μ: Ναι. Και εσύ ζωγράφισες αυτή, αυτή και αυτή.

Ν: ne

Μ: Ναι. Οι άλλες δε γράφουν καρναβάλι.

Ν: tsu

Μ: Όχι.

Ν: k’e aftin tsexasa

Μ: Και αυτήν την ξέχασες; Εδώ ποιος την έβαλε σε κύκλο;

Ν: i k’iria

Μ: Και αυτήν την έκανες λάθος;

Ν: ne

Μ: Ναι γιατί εδώ γράφει κουρέλι.

Ν: bureli?

Μ: Κουρέλι.

N: eðo ti γrafi?

Μ: Καρύδι και το έκανες λάθος.

Ν: eðo ti ekana?

Μ: Εκεί γράφει γυαλί.

Ν: eðo?

Μ: Κόρνα.

Ν: eðo?

Μ: Μπουκάλι.

Ν: bukali?

Μ: Ναι.

Ν: eðo lei ðjavase

Μ: Καθαρή Δευτέρα. Χρωμάτισε τους αετούς που πετούν ψηλά και τα παιδάκια. Ωραία. Τι χρώμα τα έβαλες;

Ν: afta pu vlepis

Μ: Ε ναι πες μου τι χρώμα έβαλες εδώ;

Ν: ðe θelo

Μ: Άντε καλά.

Ν: taraaan ((δείχνει μια ζωγραφιά))

Μ: Αυτό;

Ν: afto?

Μ: Το θυμάσαι;

Ν: ne

Μ: Τι έπρεπε να κάνεις σε αυτή την εργασία;

Ν: se aftin tin erγasia i mama kunela me to papak’i

Μ: Ναι.

Ν: psaxnun ta avγaaa tuuus

Μ: Ναι, που είναι κρυμμένα.

Ν: ne

Μ: Πόσα πασχαλινά αυγά!

Ν: ne

Μ: Ναι

Ν: ola ine pasxalina

Μ: Ναι.

Ν: k’e ine ena, ðio, tria, tesera, pede, etsi

Μ: Ναι.

Ν: k’ eγrapsa to etsi

Μ: Αυτό είναι το έξι;

Ν: ne

Μ: Ωραία! Αυτό;

Ν: e: perimene na to vγalo. eðo?

Μ: Ναι.

Ν: ta mavra…  ine na ta kanume k’ emis eðo sto meγalo avγo

Μ: Α να κάνετε τα ίδια;

Ν: ne

Μ: Τέλεια! Διακόσμησε τα μεγάλα αυγά όπως τα μικρά και χρωμάτισέ τα. Πάρα πολύ ωραία. Αυτό;

Ν: eðo

Μ: Τι λέει εδώ;

Ν: eðo lei

Μ: Ένωσε τις τελείες από το 1 έως το 10 και βρες τι κρύβει η εικόνα, μετά χρωμάτισέ τες στο χρώμα που προτιμάς.

Ν: petaluða::

Μ: Είναι μια;

Ν: petaluða

Μ: Και τι χρώματα έβαλες;

Ν: mov kok’ino k’e roz

M: Ροζ ωραία. Αυτό;

Ν: ðen tsero

Μ: Έλα βρε που δεν ξέρεις.

Ν: eðo lei

Μ: Τι έκανες δε θυμάσαι;

Ν: ox’i

Μ: Βάλε σε κύκλο τη μελισσούλα που κρατάει το σωστό αριθμό. Εδώ γράφει το 7. Ποια μελισσούλα κρατάει το 7; Ποια μελισσούλα κρατάει το 10;

Ν: ((δείχνει))

Μ: Ναι.. Εδώ;

Ν:

Μ: Ποιο νούμερο είναι αυτό; Εδώ ξέρεις ποιο νούμερο είναι αυτό;

Ν: ðoðeka

Μ: Το δώδεκα. Αυτό ποιο νούμερο είναι;

Ν: en’a

Μ: Ναι. Έλα. Αυτήν;

Ν: eðo lei

Μ: Εδώ είναι. Χρόνια πολλά μαμά. Για πες μου γι’ αυτήν όμως εδώ πέρα.

Ν: xron’a pola manula

Μ: Χρόνια πολλά μαμά, μανούλα. Αυτή;

Ν: afto eðo ine ikones pu prepi na kanume ðio x’i

Μ: Ναι.

Ν: opu oti osa ine i ikones 

Μ: Ναι.

Ν: k’e prepi na ta kanume k’ emi::s

Μ: Εδώ τι έχει;

Ν: ruxa

Μ: Και έβαλες;

Ν: ðio

Μ: Εδώ;

Ν: spitx’a

Μ: Εδώ;

Ν: psarja

Μ: Εδώ;

Ν: fegariii, il’os k’e asterja

Μ: Και εδώ;

Ν: e: kotopulak’a

Μ: Περιστέρια, και εδώ;

Ν: kariða

Μ: Και εδώ;

Ν:

Μ: Ένα… Εδώ;

Ν: afto ine posa pezune trapula? teseraaa

Μ: Τι είναι αυτά που παίζουνε τράπουλα;

Ν: γurun’a

Μ: Α γουρούνια. Πόσα παίζουν τράπουλα, τέσσερα. Εδώ;

Ν: posa pezun bala

Μ: Πόσα;

Ν: etsi

Μ: Εδώ;

Ν: posa γurun’a ine? kanena

Μ: Και ποιο είναι αυτό;

Ν: miðen

Μ: Μηδέν. Εδώ;

Ν: posa γurun’a ine? pede

Μ: Εδώ;

Ν: posa γurun’a ine? ðio

Μ: Και εδώ;

Ν: posa γurun’a ine? tria::

Μ: Τρία.

Ν: ei eγo θa ta vγalo

Μ: Άντε συνέχισε.

Ν: taraaaan ((δείχνει μια ζωγραφιά στη μαμά))

Μ: Αυτό;

Ν: afto?

Μ: Ναι. Εγώ το θυμάμαι τι θέλει αυτή η εργασία.

N: ti?

Μ: Εσύ το θυμάσαι;

Ν: ox’i

Μ: Έλα για πες..

Ν: ðe θimame

Μ: Αυτό γιατί το έχεις ενώσει, τη μέλισσα με αυτό το γράμμα;

Ν: jati ine mu

Μ: Γιατί η μέλισσα ξεκινάει από…;

Ν: muuu

Μ: Εδώ;

Ν: mmm

Μ: Δεν το ξέρεις;

Ν:

Μ: Γρύλος.

Ν: γrilos?

Μ: Γρύλος αυτό;

Ν: petaluða.. ee kabja

Μ: Δεν είναι κάμπια, δεν είναι κάμπια.

Ν: pasxalitsa

Μ: Πασχαλίτσα.

Ν: araxni

Μ: Αράχνη.. Kαι εδώ ποιο γράμμα είναι;

Ν: eem uu aaa ((τραγουδάει))

Μ: Έλα.

Ν: eðo lei

Μ: Τι λέει εδώ;

Ν: ðjavase

Μ: Σε κάθε περίπτωση μέτρησε και βάλε σε κύκλο τον αριθμό που ταιριάζει και μετά  χρωμάτισε τις εικόνες. Εδώ;

Ν: pul’aaa

Μ: Πουλιά. Πόσα πουλιά;

Ν: pedeee

M: Εδώ;

Ν: balon’aaa

Μ: Πόσα μπαλόνια;

Ν: en’a

Μ: Εδώ;

Ν: luluzjaaa

Μ: Πόσα λουλούδια;

Ν: etsi

Μ: Εδώ;

Ν: eee petaluðees

Μ: Πόσες;

Ν: em oxtooom

Μ: Εδώ;

Ν: kotes teseris

Μ: Και εδώ;

Ν: x’ines efta

Μ: Εφτά. Έλα.. και το τελευταίο;

Ν: ox’i ðen ine telefteo

Μ: Ε κουράστηκα δε θα τα πούμε όλα τώρα.

Ν: olaaa eγo eγo

Μ: Και αυτό;

Ν: eðo

Μ: Αυτή είναι η;

Ν:

Μ: Πρωτομαγιά.

Ν: protomaja?

Μ: Ναι.

Ν: k’ eðo

Μ: Και τι δείχνει;

Ν: ðen tsero

Μ: Έλα πώς δεν ξέρεις;

Ν: θelo na me paris agalitsa… agalitsa

Μ: Ναι εδώ δείχνει ένα κοριτσάκι, τι κάνει;

Ν: mazevi luluðja?

Μ: Ναι.

Ν: i petaluðes?

Μ: Λουλούδια. Στο κεφάλι της τι έχει;

Ν: luluðja?

Μ: Τι έχει;

Ν: i petaluða?

M: Λουλούδια στο κεφάλι.